Friday, January 30, 2009

ရႊိဳက္ ( သို႕ ) ေပ်ာ္ခဲ့ရေသာ ေခ်ာင္းသာ

" ရႊိဳက္ ...."

ေမာင္ဘီးတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပိဳင္တူေအာ္ လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒါဘာၾကီးလဲ လို႔ ေမးမလို႕လား?
ရႊိဳက္ ဆိုတာ ေမာင္ဘီး တို႕ထြင္ထားတဲ့ သာမန္လူငယ္ ဘန္းစကား ေလးတခု ပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ ရႊိဳက္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပိဳင္တူေအာ္ လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရင္ထဲမွာေပါ့ပါးျခင္း၊လြတ္လပ္ျခင္း၊လန္းဆန္းျခင္း၊ညီညြတ္ျခင္း၊
က်ီစယ္ျခင္း၊ၾကည္ႏူးျခင္း စတဲ့စတဲ့ အေပ်ာ္ခံစားမႈေလးေတြ ေပ်ာ္ဝင္စီးဆင္း ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီအသံကို ေအာ္လိုက္ၾကားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ခဏမွာတင္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့စိတ္ကိုစုစည္းေပးသလို အားထည့္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္ခဲ့ၾကရ ျပန္ပါတယ္ ။ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဇာတ္လမ္းက ဒီလိုဗ်ာ။

ကဲ ........ ရႊိဳက္!

ျပီးခဲ့တဲ့နွစ္ ဒီဇင္ဘာက ေပါ့ဗ်ာ။ ေမာင္ဘီး တေယာက္ မခြဲစဖူး တႏွစ္နီးပါးခြဲခဲ့ရတဲ့ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ရန္ကုန္ေျမ ကို ပထမဆုံး အလည္ျပန္ပါတယ္။ မိသားစု ေတြ၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြ မေတြ႕ရတာကလည္းၾကာ၊ ရန္ကုန္မွာလို ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး မေနရတာလည္း ၾကာျပီ ဆိုေတာ့ ေမာင္ဘီး ေပ်ာ္တာ မေျပာနဲ႔ ျမင္ေတာင္မေကာင္းဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ရန္ကုန္ ေရာက္ေတာ႔လည္း မိဘ၊ေဆြမ်ိဳးေတြက ေက်ာင္းပိတ္ျပန္လာတဲ့ သားဆိုေတာ့ ဖူး ဖူး ကို မႈတ္ေနတာ။ အဟိ ဟီ ။ ေလျဖတ္မွာေတာင္ ေၾကာက္ရတယ္ (ေမာင္ဘီး တို႕ေႂကြတက္ပုံ ေျပာပါတယ္)။ထားပါေတာ့။

ဒီလိုနဲ႕ ရန္ကုန္မွာကဲလို႕အားမရေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္စုျပီး ေခ်ာင္းသာထိသြားျပီး ေသာင္းက်န္းဖို႕ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါနဲ႕ေျပာရဦးမယ္။ ေမာင္ဘီးတသက္မွာ ေခ်ာင္းသာေလာက္ေရာက္တာ ေခ်ာင္းသာ ဘဲ။ အေမ တို႕နဲ႕လည္း ခဏခဏ ေရာက္သလို၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆိုရင္ ဒီတခါ ...တတိယ အၾကိမ္ပါ။ သြားတာလည္းမေျပာနဲ႕ ရန္ကုန္နဲ႕ကလဲသိပ္မေဝး၊လူငယ္စ႐ိုက္နဲ႕ လည္းကိုက္တာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခရီးထြက္မယ္ဆိုရင္ ေခ်ာင္းသာဘဲ မ်က္ေစာင္းဝိုင္းထိုးၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ေခ်ာင္းသာ သြားျဖစ္ေတာ့ ဒီတေခါက္ လူေတာ္ေတာ္ေတာ္ စုံပါတယ္။ မဆုံျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ​‌​ခ်စ္လုံး၊ေဘာေလး၊ထည္ၾကီး၊ေဇယ်ာျမင့္(ေမ်ာက္မူးလဲ)၊ေတာင္တြင္းၾကီး အကုန္ပါဘဲဗ်ာ။ခါတိုင္းဆို ဟိုအေၾကာင္းျပဒီအေၾကာင္းျပျပီး ရည္းစားနားဘဲကပ္ကပ္ ေနတဲ့ ဆရာဝန္ ခ်ီးခ်ီး လည္း ပါလာပါတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာ အလုပ္မ်ားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနတဲ့ ဟိုသေကာင့္သား ေရႊခ်ိဳကလြဲရင္ လူစုံပါတယ္ လို႕ဆိုရပါမယ္။ (မွတ္ပလား မလာခ်င္ဦး :P )

ဒီလိုနဲ႕ ခရီးထြက္မယ္႔ေန႕ ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ စုရပ္ က အင္းစိန္လမ္းမေပၚက စံရိပ္ျငိမ္ မွတ္တိုင္နား မွာျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္-ေခ်ာင္းသာ Express ကား က ၁၁နာရီလာေခၚမယ္ဆိုရင္ ၁၀နာရီေလာက္ကတည္းက ေမာင္ဘီးတို႕တသိုက္ လူစုံသက္စုံ စ " ရႊိဳက္" ေနပါျပီ။ " ရႊိဳက္" ပုံက ဒီလိုေလ။

အဲဒီခ်ိန္မွာ ဂစ္တာတီး ရင္း ကားေစာင့္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕နားက ေကာင္မေလးခပ္ေခ်ာေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္ျဖတ္သြားပါတယ္။(ေခ်ာတယ္လို႕ ထင္တာဘဲ ေမွာင္ေနေတာ့ ေသခ်ာေတာင္မျမင္လိုက္ဘူး ဟီး)
ဒါကိုေတြ႕လိုက္တဲ့ ေဘာေလး က ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ နဲ႕ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလး ထေအာ္ပါတယ္။

"ရႊိဳက္ !"

ပထမေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္းဘယ္သိမလဲ? နည္းနည္းေၾကာင္သြားတာေပါ့။
"ရွိတ္"ဆိုလည္း "ရွိတ္" , "ၾကည္" ့ဆိုလည္း "ၾကည့္" ...
လက္တို႔လည္း တိုးတိုးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ လုပ္္ပုံ က "ရႊိဳက္" တဲ့ ေအာ္ခ်လိုက္တာ။တဖြဲ႕လုံးလည္း အဲဒီကို အာ႐ုံေရာက္ကုန္တယ္ ဗ်။ ျပီးေတာ့ အေစာက ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ကိုျဖစ္လို႕။သူတို႕ဘဲေနာက္သလို သ႔ူကသူ ဘဲေအာ္သလိုလို။ ဘာမွန္းကိုမသိဘူး။ ေဘာေလးကေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး မ်က္နာေတာင္ေျပာင္လိုက္ေသး။ အဲဒီက်မွ ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္းေပါက္လိုက္ျပီ။

သေဘာကေတာ့ အားလုံးအသင့္၊ေကာင္မေလးေတြလာတယ္ ရွိတ္ၾက၊ ေျပာင္ၾကေပါ့ဗ်ာ။
အရွင္းဆုံး ေျပာရရင္ အခြက္ေျပာင္ဖို႕ ညာသံေပးလိုက္တဲ့ သေဘာ။ စကားကလည္း အသစ္၊ ဘာမွန္းကလည္းမသိဆိုေတာ ့အားလုံး ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားၾကတယ္။ ဒါနဲ႕ဘဲ

ေကာင္မေလးေတြလာရင္ "ရႊိဳက္"
မမ ၾကီးေတြအန္တီၾကီးေတြလာလည္း ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး "ရႊိဳက္"
အဲမယ္ ဆိုက္ကားသမားလာရင္ေတာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ သေဘာနဲ႕" ရႊိဳက္"
ကုန္ကုန္ ေျပာမယ္ဗ်ာ ေနာက္ဆုံး အနားကိုေရာက္လာတဲ့ ေခြးကိုေမာင္းရင္ေတာင္ "ရႊိဳက္" ဆိုဘဲ။ေခြးဆိုတာေျပးတာ ဖင္ပါတုန္တယ္။ အဲလိုေကာင္ ေတြ.....

ဒီလိုနဲ႕ေခ်ာင္းသာ သြားတဲ ့လမ္းတေလွ်ာက္လည္း လက္ဖက္ရည္ေသာက္၊ထမင္းစား မနားလိုက္နဲ႕ ရႊိဳက္ မယ္ဆိုတာၾကီးဘဲ။ ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ တျခားခရီးသည္ေတြလည္းမေနရဘူး။ တ ရႊိဳက္ ရႊိဳက္ လုပ္ေနၾကတာကိုး။ေနာက္ဆုံး ကားစပယ္ရာ အကိုၾကီးက ကားထြက္ဖို႕လူစစ္တာေတာင္ ဟို "ရႊိဳက္" အုပ္စု လူစုံျပီလား တဲ့။ ဟီး :P


ေခ်ာင္းသာ ပထမေန႕

ဒီလိုနဲ႕ေနာက္တေန႕မနက္က်ေတာ့ ေခ်ာင္းသာ ေရာက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။တည္းတဲ့ ဟိုတယ္ကေတာ့ ခိုင္ေခ်ာင္းသာ ပါ။ ခိုင္ေခ်ာင္းသာကို ၾကိဳက္တာေတာ့ ေစ်းႏႉန္း သင့္႐ုံ သာမက ေနာက္တခုက ကမ္းေျခနဲ႕ေတာ္ေတာ္ကို ကပ္ေနလို႔ပါ။ သေဘာကေတာ့ ေမာင္ဘီး တို႕တည္းတဲ့ ဘန္ဂလို ကေန ဂြၽန္းထိုးဆင္းလိုက္ ကမ္းေျခေသာင္ျပင္ဘဲဗ်ာ။ အရွင္းဆုံးေျပာရရင္ ရႊိဳက္ လို႕အေကာင္းဆုံးေနရာေပါ့။ထားပါ။


ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘဲ ပင္လယ္ေရကို စိတ္ရွိလက္ရွိ စိမ္ပလိုက္မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ပင္လယ္စာေတြစားလိုက္ၾက၊ဂစ္တာေလးတီးလိုက္၊ေဘာလုံးဆင္းကန္လိုက္ ဟုတ္ေနတာပါဘဲ။ ဆရာဝန္chee chee တေကာင္ကေတာ ့ volley ball အပုတ္ေကာင္းတာ လက္ဆစ္လြဲသြားတယ္။
ေရာက္ကတည္းက က ျမင္းေက်ာထခ်က္ ဗ်ာ။ ျဖစ္တာေတာင္ နည္းေသး။ ဒီေကာင္႔ ကို ဆရာဝန္လို႔ ဘယ္သူကယုံမွာလဲ။ အင္းအင္း စားျပီးေျပာေတာင္မယုံဘူး။ ​‌​ခ်စ္လုံး ကေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား စိတ္ခ်ရတယ္ သူမ်ား "ရႊိဳက္" ဆိုတာေတာင္ သူကသိပ္စိတ္မဝင္စားဘူး သူ႕ HC ပုလင္းေလးနဲ႕ သူဟုတ္ေနတာ(ၾကဳံတုန္းေလး ဒီေကာင္ေတြကို ဒီလိုကစ္ထား မွ :P )။ ေဘာေလး နဲ႕တျခားေကာင္ေတြကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းေပါ့၊

" ရႊိဳက္"

ေခ်ာင္းသာ ဒုတိယေန႕

ေနာက္တေန႕မနက္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးေတာ့ ႏိုးႏိုးခ်င္းဘဲ ျပတင္းေပါက္က လိုက္ကာ ကိ ုအသာဖယ္ျပီး ကုတင္ေပၚကဘဲ ပင္လယ္ၾကီးကို အားရေအာင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ဘာလို႔လဲေတာ့ မသိဘူး။ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ ကတည္းက ကမ္းေျခေရာက္ျပီ ဆိုရင္ အိပ္ရာႏိုးတာနဲ႕ ကုတင္ေပၚကေန ပင္လယ္ကိုၾကည့္ရတဲ့ feelကို အေသၾကိဳက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ေကာင္းေကာင္းခံစားေနတုန္း ....

"ရႊိဳက္"

တံခါးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ထည္ၾကီး နဲ႕ ေဇယ်ာျမင့္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေမာင္ဘီးတို႕ဘန္ဂလိုရဲ့ေဘးခန္းကို ေကာင္မေလး တဖြဲ႕ ဒီမနက္ဘဲ ေရာက္လာတယ္တဲ့ ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးရွင္ေတြက ေစာေစာစီးစီး လာ ရႊိဳက္ေနတာကိုး။သိပ္ေတာင္မၾကာလိုက္ဘူး " ရႊိဳက္" ဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႕နဲ႕ လူစုံသက္စုံ ေရာက္ခ်လာၾကပါေရာ။ျပီးမွ ဟိုတယ္ကေကြၽးတဲ့ Breakfast စားရင္းဂစ္တာ စတီးေတာ့တာဘဲဗ်ာ။
ထုံးစံအတိုင္း ေပါ့ဗ်ာ... ေကာင္မေလးေတြ ေဘးခန္း ေရာက္လာျပီဆိုေတာ ့သီခ်င္းဆိုရင္း လူပ်ိဳသံေပးၾကတာ ေပါ့။ေခတ္စကားနဲ႕ေျပာရင္ ေညာ္ၾကတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ စကားနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား "ရႊိဳက္"ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္မေလးေတြ နဲ႕ခင္ဖို႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဘက္က ထိုးစစ္ စစဥ္ပါတယ္။စဥ္ပုံ ကဒီလို။ စစခ်င္း ကမ္းေျခမွာ ငါးကင္ပုစြန္ကင္လိုက္ေရာင္းတဲ့ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးသည္ ကို ေခၚပါတယ္။ျပီးမွ ဝယ္စားသလိုလို နဲ႕ငါးကင္သည္ကို "အေဒၚၾကီး ဟိုဘက္မွာ ေကာင္မေလးေတြေတြ႕ လား၊သူတို႕ကိုသြားေမး၊ ငါးကင္စားမလား လို႕ စားမယ္ဆိုရင္ သူတို႕စားသမွ် အေနာ တို႕ဒကာခံ မယ္လို႕ "

ငါးကင္သည္အေဒၚၾကီးလည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းကလည္ျဖစ္ ေရာင္းကလည္းေရာင္းခ်င္ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။

" အေဒၚၾကီးေရာင္းရမွာ ေနာ္ အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႕ အကုန္ယူလိုက္ရင္ အေဒၚ ပြျပီေနာ္။"

ထည္ၾကီးက ဝင္က်ပ္လိုက္ေတာ့မွ စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႕ ေကာင္မေလးေတြဆီထြက္သြားျပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္၊ သူ႕အကင္ေတြ ျပလိုက္ အပီ စေရာင္းပါေတာ့တယ္။။ အေဒၚၾကီးကလက္ညိဳးထိုးျပလို႕ ေကာင္မေလးေတြ လွမ္းၾကည့္တာနဲ႕ ဇာတ္တိုက္စရာမလိုဘူး ဗ်။ အားလုံး တညီတညြတ္တည္း " ရႊိဳက္" လို႕ေအာ္ၾကျပန္ေရာ္။ တေအာင့္ၾကာေတာ့ အေစာက အေဒၚၾကီး မ်က္နာမသာမယာနဲ႕ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေကာင္မေလးေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေနာက္မွန္းသိလို႕မယူၾကဘူး ထင္ပါတယ္။ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕ထဲ က မ်က္နာအေျပာင္ဆုံး ေဇယ်ာျမင့္ကို ပြဲထုတ္ဖို႕ စီစဥ္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေကာင္ ကလည္း ႏွစ္ခါ မေမးရဘူး။ေျပာင္ရမယ္ဆိုလို႔ကေတာ့ ေနရာေမေရြးအခ်ိန္မေရြးဘူး။

အေဒၚၾကီး ဆီက အကင္ဗန္း ကို ေခါင္းေပၚအသာရြက္တင္ ျပီး ေကာင္မေလးေတြဆီ ဟန္ပါပါနဲ႕ ထြက္သြားေတာ့တာဘဲ။

"ေဟာဒီ က ငါးကင္၊ပုစြန္ကင္ ပူပူေလး ေတာ္ " လို႕ေအာ္ျပီး မို႕မို႕ျမင့္ေအာင္ အေၾကာ္ေရာင္းတဲ့ အိုက္တင္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို မ်က္ေစာင္းေတာင္ထိုးသြားေသးတယ္။

"ေဟး ... ရႊိဳက္ !"

တဖြဲ႕လုံး အားေပးခ်က္ဗ်ာ။ ရီလိုက္ရတာလည္း မေျပာနဲ႕မ်က္ရည္ပါ သီးတယ္။ေကာင္မေလးေတြလည္း ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ။ ျပဳံးသူက ျပဳံး ရီသူက ရီ ငါးကင္ယူစားတဲ့သူက ယူစားနဲ႕ ေနာက္ဆုံး ခင္သြားၾကပါေရာ။

အဲလိုေကာင္ေတြ ဆို ........

ေခ်ာင္းသာတတိယေန႕

ဒီလိုနဲ႕ေနာက္ဆုံးေန႕ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ဘီး တို႕အဖြဲ႕ဟာ မနက္ပိုင္းေစာေစာ ထျပီး သဲျဖဴကြၽန္းကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ သဲျဖဴကြၽန္းဆိုတာ ကေတာ့ ေခ်ာင္းသာကေန စက္တက္ေလွနဲ႕ နာရီဝက္ေလာက္ ခုတ္႐ုံ ျဖင္႔ ေရာက္ပါတယ္။ ခ်စ္လုံးက ေတာ့ ေရမကူးတတ္ လို႔ အတင္းေခၚတာေတာင္မလိုက္ပါဘူး။ အဲဒီ သတိၲခဲကလြဲရင္ က်န္တဲ့ ရႊိဳက္မယ္႔ အဖြဲ႕ေတြ အကုန္ပါ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕သဲျဖဳကြၽန္းသြားတဲ့ ေလွဆိပ္မွာ ငါးမွ်ားတံတို႕၊ေရငုပ္မ်က္မွန္တို႕ ငွားရင္း ေလွ အလာကိုေစာင့္ေနၾကရပါတယ္။ ေလွကေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာတာနဲ႕ အရိပ္ေကာင္းတဲ့သစ္ပင္ေအာက္မွာ ပုစြန္ကင္ျမည္းရင္း ထန္းရည္ ဝင္ကစ္လိုက္ေသးတယ္။ သဲျဖဴကြၽန္းေရာက္ေတာ့ ေရငုပ္ၾက၊ငါးမွ်ားၾက နဲ႕ အဖြဲ႕သားေတြ သူ႕အလုပ္နဲ႕သူ ႐ႈပ္ေနပါတယ္။ ရႊိဳက္ဖို႕ကလည္း တကြၽန္းလုံး ကိုေတြ အဖြဲ႕တဖြဲ႕ဘဲ ရွိေတာ့ မလုပ္တက္လုပ္တက္နဲ႕ ငါးဘဲ ထိုင္မွ်ား ေနရပါတယ္။ခဏေနေတာ့ " ရႊိဳက္" လို႕ ေဘာေလး ေအာ္သံၾကားလို႕ၾကည့္လိုက္တာ သေကာင္႔သား ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ ငါး ဗ်။ဒီလိုနဲ႕ သဲျဖဴကြၽန္းကျပန္ေတာ့ ငါးတေကာင္အဖတ္တင္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့။ (ဒါေတာင္ အဲဒီငါးကို ေလွဆိပ္ကေန ဟိုတယ္ကို ဆိုက္ကယ္နဲ႕အျပန္ လမ္းမွာတႂကြားႂကြား လုပ္ေနၾကေသး၊ တသက္နဲ႕ တကို ဒီတခါဘဲ မိဖူးတာကိုး)

ညဘက္ေရာက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုျပီး မီးကုန္ယမ္းေသာင္းက်န္း ၾကေတာ့တာဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕က ေဇယ်ာျမင့္နဲ႕ဟိုဘက္အခန္းက ေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႕ေတာင္ ဘာလိုလို ညာလိုလို ျဖစ္ေနျပီေလ။ေကာင္မေလး နာမည္က ကြၽန္ေတာ္တို႕ေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူးဗ်။ မျဖိဳး ဆိုလာဘဲ၊ ဒီေလာက္ဘဲ သိ တာ။ ဒါလည္းမရဘူး ေဇယ်ာျမင့္နဲ႕မျဖိဳး ေသာင္ျပင္မွာ စကားေျပာတာလည္းျမင္ေရာ ခ်က္ခ်င္း သီခ်င္းတပုတ္ ျဖတ္ျပီး ​‌​ေကာက္ဆိုၾကတယ္။ ဆိုတဲ့သီခ်င္းက အာဇာနည္နဲ႕ရင္ဂိုတြဲဆိုထားတဲ့
ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္။ခပ္ျမဴးျမဴးေလး။ ဆိုပုံကိုၾကည့္ ဦး ...ဘာတဲ့

~ ~ ယူပါျဖိဳး ~ကံေကာင္းျခင္းေတြ ကို ေလး~~ ယူပါျဖိဳး ~~ဒါေဇ့ရဲ့လက္ေဆာင္ဘဲ ေဟ႔~~

ေဇယ်ာျမင့္ အေမွာင္ထဲက မၾကားတၾကားလွမ္းဆဲေသးတယ္။မရေတာ့။
အဲဒီခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္လည္းကြဲေနၾကျပီဆိုေတာ့ ဒြန္႕တဲ့သူကဒြန္႕၊အလ်ားလိုက္ေပါက္တဲ့ အုန္းပင္ေပၚတက္ခုန္သူကခုန္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီၾကားထဲ မီးပန္းတို႕၊အကင္တို႕ေရာင္းတဲ့ေစ်းသည္ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕လုပ္တာကို ေမ်ာက္ပြဲလို လာၾကည့္ေနေသးတယ္။ ေကာင္းေရာ။

~ ~ ယူပါျဖိဳး ~ကံေကာင္းျခင္းေတြ ကို ေလး~~ ယူပါျဖိဳး ~~ဒါေဇ့ရဲ့လက္ေဆာင္ဘဲ ေဟ႔~~

ေနာက္ဆုံးေန႕

ေနာက္ဆုံးေန႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ ကမ္းေျခကဘုရားဖူး၊ ပစၥည္းသိမ္းျပီး လာေခၚမယ္႔ ကြၽန္ေတာ္တို႕စီးေတာ္ယာဥ္ ကို ဟိုတယ္ေရွ႕က ေစာင့္ၾကပါတယ္။ကားလာေတာ့လည္း ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေတြက ကားေပၚထိလိုက္ပို႕ၾက ႏွုတ္ဆက္ၾက နဲ႕ဝန္ေဆာင္မႈလည္းေကာင္း ဧည့္ဝတ္လည္းေက် ၾကရွာပါတယ္။ ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မျပန္ခ်င္သလို၊တခုခု ကိုဘဲလြမ္းသလို နဲ႕ စိတ္ထဲမွာ မလန္းၾကပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကားဟာ တျခားခရီးသည္ေတြကို တဟိုတယ္ ဝင္ တဟိုတယ္ ထြက္နဲ႕လိုက္ေခၚ ရင္း Belle Myanmar ဟိုတယ္ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတဖြဲ႕တက္လာျပန္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ အေစာက မျပန္ခ်င္လို႕ ညစ္ေထးေထးျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕တဖြဲ႕လုံး ​...." ရႊိဳက္ "


စာႂကြင္း။ ။ ၂၀၀၇ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာ တုန္းက စာေရးသူနဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေတြ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရေသာ ေခ်ာင္းသာအေပ်ာ္ခရီး အား မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခ်စ္လုံး၊ခ်ီးခ်ီး၊ေဘာေလး၊ေဇယ်ာျမင့္၊ထည္ၾကီး၊ေတာင္တြင္းၾကီး အားလုံးအတြက္ အမွတ္တရ။

ၾကိဳးစားပါဦးမည္။
ေမာင္bee




ေဇယ်ာျမင့္က ဒီလိုေရာင္းတယ္

သဲျဖဴကြၽန္း မွာ မိခဲ့တဲ့ ငါးနဲ႕ အမွတ္တရ





အျပန္ ဟိုတယ္ေရွ႕ လူစုံသက္စုံ အမွတ္တရ



အျပန္ကားေပၚအထိ " ရႊိဳက္ " ေကာင္း တုန္း


Kan Kaung Chin La Saung 10 Nit Ka Yee (RZN+RG) - Various Artists

Monday, January 26, 2009

ေသြးတေစၦ (၃)

ေသြးတေစၦ (၂) မွ..................

(၃)
" တံတားျဖဴ ပါလား? တံတားျဖဴ "

ကိုရဲ စီးလာေသာ ၅၁ ဘတ္စ္ကား ျပည္လမ္း တံတားျဖဴမွတ္တိုင္မေရာက္ခင္ ကားစပယ္ယာ ၏ မတိုးမက်ယ္ လွမ္းေမးသံ ျဖစ္သည္။
"ပါတယ္ .....ပါတယ္ "
ခပ္စပ္စပ္ေျဖရင္းကားတံခါးဝရွိရာသို႕ သူ နည္းနည္းတိုး ေလွ်ာက္ထားလိုက္၏။
တံတားျဖဴမွတ္တိုင္ အဆင္း လက္ပက္နာရီကို ၾကည့္ေတာ့ ေလးနာရီ စြန္းစြန္းသာရွိေသးသည္။
တမင္တကာ အိမ္မွ သူ ေစာေစာၾကိဳထြက္လာျခင္းသာျဖစ္သည္။

"ေမာင္ ၅နာရီေနာ္ ေနာက္မက်နဲ႕ ထိုင္ေနက် ေနရာမွာဘယ္ ေစာင့္ေန ေမလာခဲ့ မယ္"
ညက ဖုန္းထဲမွ ေမ့အသံကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနျပန္သည္။

႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္သည္႔အေလွ်ာက္ အပန္းေျဖသူမ်ား၊က်န္းမာေရး အတြက္လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားျဖင္႔ အင္းယားကန္ေဘာင္က စည္ကားလွ်က္ပင္။ ထိုင္ေနက်ခုံတန္းေလး ေပၚက သူနဲ႕ေမ အရင္တုန္းက ေရးခဲ့ေသာစာတမ္းေလး ကိုေတြ႕ေတာ့ သူပိုျပီး ဆို႔႔နစ္သြား၏။ စုံတြဲအခ်ိဳ႕ေဘးမွျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေသာ္လည္း သူလွည္႔မၾကည္႔ျဖစ္၊အင္းယားကန္ေရျပင္ ကိုပင္ဦးတည္ခ်က္မရွိ ေငးေနလိုက္သည္။

သူ႕အေတြးထဲမွာ ေမ့ပုံရိပ္ေတြအစီအရီ ေပၚလာေနသည္။
ဒီေနရာေလး မွာ သူနဲ႕ေမ သီခ်င္းတပုတ္တူတူ ညည္း ခဲ့ၾကဖူး သည္။ အိပ္မက္တစုံ ကိုအတူတူ မက္ခဲ့ဖူးသည္။အိပ္တန္းငွတ္ ေတြကိုၾကည့္ရင္း အနာဂတ္ေတြကို ပုံေဖာ္ခဲ့ဖူးသည္။အခုေတာ့ ဒါေတြ အားလုံးဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ? သူ ယုံၾကည္ေမႇ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ အနာဂတ္တခု ျပိဳက်ခဲ့ျပီဘဲေလ။
သူ လက္ထဲမွ စာရြက္ေခါက္ေလးကို အားနဲ႕ဖိဆုပ္လိုက္ရင္း မ်က္လုံးေတြ ရီေဝလာသည္။

"ေမ........."
စိတ္ထဲမွ ေရရြတ္ရင္း မ်က္လုံးတြင္းမွ မ်က္ရည္စတခ်ိဳ႔ စီးက်လာသည္။

ဟုတ္တယ္ သူ ေမ့ကို ထပ္မေတြ႕သင့္ေတာ့။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ေမ့နားမွာ သူမေနသင့္ေတာ့။ သူက ေမ့ အတြက္ ေသြးတေစၦ တေကာင္ ျဖစ္ေနနွင့္ျပီျဖစ္သည္။
သူထိုင္ေနရာမွထလိုက္ျပီး ျပဴံး သည္။ ထို အျပဴံး မွာ တခုခု ကိုေအာင္ျမင္လိုက္ေသာ အျပဴံးမ်ိဳး။
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တခုအတြက္ ေက်နပ္သည္႔အျပဴံးမ်ိဳးပင္။
သူလက္ထဲမွာေတာ့ တစစီဆုပ္ေခ်ထားသည္႔ စာရြက္ေခါက္ေလးတခု၊
အမွန္ေတာ့ဒီစာရြက္ေခါက္ေလးမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ပတ္ခန္႕က ေဆးခန္းမွ ထုတ္ေပးလိုက္ေသာ သူ႕အတြက္ ေဆးစစ္အေျဖတခုသာ ျဖစ္သည္။ထိုေဆးစစ္ခ်က္အရ သူဟာ Leukaemia ေခၚ ေသြးကင္ဆာေရာဂါ ေဝဒနာရွင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူသိခဲ့ရသည္။
ထိုျပင္ ထိုေရာဂါေဝဒနာရွင္မ်ားသည္ ပုံမွန္ ေသြးလဲရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ခႏၵာကိုယ္အတြက္လိုအပ္သည္႔ ေသြးသြင္းမႈမရရွိပါက ေရာဂါမွာတေျဖးေျဖးပိုဆိုးလာ ႏိုင္ေၾကာင္း ဆရာဝန္ မွတဆင့္ သူသိထား၏။ တနည္းအားျဖင္႔ဆိုေသာ္ အျခားသူတေယာက္၏ ေသြးသြင္းေပးမူျဖင္႔သာ သူ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဒီလိုနဲ႕ သ႔ူေရာဂါ ကြၽမ္းလာသည္နွင္႔အမွ် ေသြးသြင္းမႈမ်ား စိတ္လာဦးမည္။ ထိုအခါ ေမအပါအဝင္ သူနဲ႕ ေသြးအုပ္စုခ်င္း တူသူမ်ားဆီမွေသြး ကို သူ႕အသက္ရွင္မႈအတြက္ ေလာင္စာတခုလို သြင္းယူစားသုံးရဦးမည္။ ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ တေန႕ေတာ့ ဒီေရာဂါဆိုး ၾကီးျဖင္႔ ေလာကၾကီးမွ သူထြက္သြားရဦးမည္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး မွာ သူ ေမ့နားမွာ ထြက္ခြါသြားသင့္ျပီ။ သူရဲ့တစစီျဖစ္ေနတဲ့ အနာဂတ္ေတြ ေမ့ကိုမေပးခ်င္ေတာ့။ ေမ့ ကို သူ စြန္႕လႊတ္သင့္ျပီေလ....

သူေက်ာခိုင္း ျပီးထြက္လာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ေမ့နဲ႕ထိုင္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးကိုေကာ၊ ေမ့ကိုေကာေပါ့

ဟုတ္ပါသည္။ သူက သူ မက္ေနက် အိမ္မက္ထဲက ေသြးတေစၦတေကာင္ ျဖစ္သည္။ သူအသက္ရွင္ေနထိုင္မႈ အတြက္ တပါးလူမ်ား၏ ေသြးကို စုပ္ယူစားသုံးရဦးမည္။သို႔ေသာ္ သူ႕ခ်စ္သူ ၏ ေသြးကိုေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမႇ် ရက္ရက္စက္စက္ မစုပ္ ယူ ႏိုင္သည္ ႔ ေသြးတေစၦ တေကာင္ပင္တည္း။ ......

ၾကိဳးစားပါဦးမည္
ေမာင္bee -------------------- ျပီး။ --------------------------


စာႂကြင္း ။ ။ ဤဇာတ္လမ္း မွာ စာေရးသူ သူငယ္ခ်င္း Hell man၏ Leukaemia သီခ်င္း ကို သီခ်င္းဝတၲဳ(MTV)အျဖစ္ တတ္သေလာက္ ခံစားဖန္တီးျခင္း သာျဖစ္သည္။ ခံစားနားဆင္ႏိုင္ရန္ စာသား နွင္႔တကြ တပါတည္း Uploadလုပ္ေပးထားပါသည္။




Leukaemia-(regular) - Hellman
~~ေျခာက္လွန္႕တဲ့အိပ္မက္ဆိုး နဲ႕ငါ့ ဘဝအသက္ရွင္ခဲ့
~ ဘာမွအတိအက်မသိတဲ့အနာဂတ္နဲ႕ ~
ဘယ္လိုအဆုံးသတ္မလဲ ေတြးလို႕မရေအာင္ငါရီေဝေနတယ္

တကယ္ကိုဆုံးျဖတ္ခက္တဲ့ကံတရားဘဲ ~~

~ မင္းတို႕ရဲ့ေသြးစက္မ်ားနဲ႕ ငါ့ကမာၻလည္ေနတယ္
ငါ့ဟာေသြးစုပ္တတ္တဲ့တေစၦတေယာက္လို
~~ျမင္ေနခဲ့တယ္မင္းတို႕အားလုံးအေတြးထဲ
````သံသရာမလည္ႏိုင္ေအာင္ ငါေလ အေဝးဆုံးေျပးထြက္ခ်င္ေပမယ္႔ ~~



cho: ေရာဂါကြၽမ္း ေနခဲ့ အားငယ္ရင္းႏြမ္းေနတယ္ ငါတေယာက္ထဲ မထားနဲ႕ ~~~
ဘဝမွာ ထေနရင္းက်ိဳးေနခဲ့ စေနရင္းဆုံးေနခဲ့
ဘယ္သူလာဖန္ဆင္းတဲ့ အ႐ႈံးေတြ ...အ႐ႈံးေတြ~~~
~~~ Leukaemia ~~Leukaemia

~~ တေငြ႕ေငြ႕နဲ႕ခမ္းေျခာက္သြားတဲ့ငါ့ ကိုယ္ထဲမွာေသြးစက္မဲ့
ငါေလအသက္ဆက္သြားဖို႕ ေလာင္စာအျဖစ္နဲ႕ ~
~~လိုခ်င္မိတယ္မင္းတို႕ေသြးေလးနည္းနည္းလာကူညီပါဦး

ငါေလအသက္ဆက္ျပီးေတာ့ရွင္ခ်င္ေသးတယ္~~


~~လိႈင္းမ်ားနဲ႕ဝမ္းဗိုက္ေပါက္ခဲ့ ငါ့ေလွငယ္ဟာဆန္ ေနတယ္
ပင္လယ္ၾကီးရဲ့ ပုတ္ခတ္ေလွာင္ရယ္သံမ်ားနဲ႕ ~`
ဘယ္ကမ္းကပ္မလဲ ဝဲဂယက္ထဲေတာ့ခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္
~~ငါ့ေလကမ္းေရာက္တဲ့အထိေလွာ္ခ်င္ေပမယ္႔ ~~
cho:
လူ႔ဘဝေရာင့္ရဲ ေပမယ္႔ ငါ့အတြက္ခဏေလးလိုဘဲ
ငါဘယ္သူမွအက်ိဳးမျပဴဘဲ အားလုံးငါေက်ာခိုင္းခဲ့
ေသြးေတြေျခာက္ခမ္းေနခဲ့ ငါ့ကိုအေရာင္လႊင့္ေစတဲ့
လူ႕ဘဝေသမင္း လက္ထဲ ေလာကၾကီးထဲေပ်ာက္ကြယ္
~~~ Leukaemia ~~Leukaemia~~~

~~~(တေငြ႕ေငြ႕နဲ႕ခမ္းေျခာက္သြားခဲ့ လူ႕ဘဝရဲ့ေန႕ရက္မ်ားထဲ)2
~~ ~~ အက်ိဳးနည္း. ..............

Sunday, January 25, 2009

ေသြးတေစၦ (၂)


ေသြးတေစၦ (၁) မွ ...........


(၂)

ကိုရဲ အိပ္ရာက ႏိုးေတာ့ ခုတင္ေပၚကပင္ ခ်က္ခ်င္းမထႏိုင္ေသး။ မိုးေရယို၍ ဟိုတကြက္ဒီတကြက္ မည္းညစ္ေနတဲ့ အခန္းမ်က္နာက်က္ကိုေငးရင္း မေန႕ည က အိပ္မက္အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစား ေနမိေသးသည္။ အမွန္ေတာ့ ဒီလို အိပ္မက္ ခပ္ညစ္ညစ္ ေတြ မၾကာမၾကာမက္ေနသည္ မွာ တလေလာက္ ရွိျပီျဖစ္သည္။ အိပ္မက္ က ႏိုးလာတိုင္းလည္း သူ အရင္ဆုံး ေတြးမိသည္မွာ ေမ့ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေမ့ ကို သူ ဘယ္လိုဖြင့္ ေျပာရမလဲ။


" သား ေရ ၊ ကိုရဲ ႏိုးေသးဘူးလား? ထေတာ့ေလကြယ္၊ မ်က္နာသစ္ျပီး ေကာ္ဖီလာေသာက္ ခ်ည္း"


႐ုတ္တရက္ ထမင္းစားခန္းမွ ေမေမ႔ အသံေၾကာင့္ သူ႕ေခါင္းထဲမွ အေတြးေတြ ခဏလႊင့္စင္သြား၏။ ေမေမ က မနက္တိုင္းေစာေစာထ၍ ဝတ္ျပဴျခင္း၊ဘုရားေဝရာဝစၥျပဴလုပ္ျခင္း၊ေနာက္ဆုံး မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥ ျပီးသည္အထိ အိမ္ေထာင္ရွင္မေကာင္းတေယာက္၏ လုပ္ခင္းေဆာင္တာ မ်ားကို စနစ္တက်လုပ္တတ္သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ျပီး တိုင္း သူ႕ ကို ယခု ကဲ့သို႕ ႏိႈးျမဲပင္။သူ သြားတိုက္ရင္းက အိပ္မက္ထဲမွ စပ္စုပ္ဖြယ္ မ်က္နာတခ်ပ္ မွန္ထဲတြင္ ဖ်တ္ခနဲေပၚလာျပန္သည္။


ေသြးတေစၦ .........သူ က ေသြးတေစၦ တေကာင္တဲ့ လား?


သူ ေခါင္းကိုခါရမ္းျပီး မ်က္လုံးကို ခဏပိတ္ထားလိုက္သည္။ မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္နာသစ္ထားျပီး ကာစ သူ႕ပင္ကို မ်က္နာလြင္လြင္၊....................

"ဝိႈး"

သက္ျပင္းတခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္း သူ မႉတ္ထုတ္လိုက္သည္။႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္၍ ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို သူ ေအးေအးလူလူပင္ဆင္းလာခဲ့သည္။႐ုံးဖြင့္ရက္ ဆိုလ်ွင္ေတာင္ သူ ႐ုံးကိုသြားျဖစ္မည္မထင္။ဘယ္အလုပ္ကိုမွလည္း သူအာ႐ုံစူးစိုက္ လို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူ႕ကိုသူသိေနသည္။


"သား ဒီေန႕ဘယ္သြားစရာရွိေသးလဲ? မေမနဲ႕ ေကာခ်ိန္းထားေသးလား?"

သူေသာက္မည့္ ခြက္ထဲသို႕ ေကာ္ဖီ ဌဲ့ေပးရင္း အေမက ေမးသည္။


"ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မရွိဘူး အေမ၊ ေမ နဲ႕ေတာ့ ညေနဘက္ေတြ႕မယ္ ေျပာထားတယ္"

သူက ေလးပင္ပင္ျဖစ္ေနသည့္စိတ္ကို အေမ မရိပ္မိေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ေျဖျပီး ေကာ္ဖီတက်ိဳက္ လွမ္းငုံလိုက္သည္။ အေမ ကပင္ ဆက္ျပီး


"သမီးေလး ကိုလည္းေျပာလိုက္ပါဦး၊အိမ္မွာထမင္းလာ စားပါဦး လို႕၊ အေမကေခၚေနတယ္ လို႕"


အေမ က ေမ့ကိုဆိုလွ်င္ သမီးအရင္းတေယာက္လို ခ်စ္ရွာသည္။ ေမ က တည္ၾကည္သည္။ အိေျႏၵရွိသည္။ သူနဲ႕ေမ သမီးရည္းစားျဖစ္ကာစက ပင္ ေမ႔ကို ကိုရဲ တို႕တအိမ္သားလုံးကသေဘာက်ၾကသည္။ ေမ နဲ႕ သူ႕ အေၾကာင္းကို ေမ့အိမ္ကေတာ့ ေသခ်ာသိပုံ မေပၚေပ။ ေမက ၂ေယာက္အတူတူအလုပ္လုပ္ရင္း အဆင္ေျပျပီဆိုမွ ဖြင့္ေျပာၾကရန္ သေဘာတူ ထားၾကသည္။


ဒီရက္ပိုင္း ကိုရဲ ေမ နွင့္ သြားမေတြ႕တာ ေလးရက္ ရွိျပီျဖစ္၍ မေန႕ညကပင္ ေမကဖုန္းဆက္ခ်ိန္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေမ နဲ႕ေတြ႕ရင္ တခုခုအေၾကာင္း ျပကာ ေရွာင္ေရွာင္ေျပးခဲ့သည္။ အမွန္ေျပာရရင္ ဒီေန႕လည္းသူ ေမ႔ကိုသြားမေတြ႕ခ်င္။ ေမ့ အနားမွာရွိခ်င္ေပမယ္႔ ေမမသိတဲ့ အေၾကာင္းအရာတခု ေမနဲ႕ သူ႕ ၾကားမွာအခိုင္အမာရွိေနျပီကိုး။
အရင္က ဆို သူ ႐ုံးဆင္းတာနဲ႕ေမ့႐ုံးကို သြားၾကိဳျပီး အတူတူ အိမ္ျပန္ေနက်၊ တခါတေလ အိမ္တန္းမျပန္ဘဲ လွည္းတန္း လမ္းဆုံက ျမွီးရွည္ဝင္စားတတ္သည္။ ဘုရား တူတူသြားျပီး ငါးစာလိပ္စာ ဝင္ေကြၽးတတ္သည္။ကန္ေဘာင္မွာထိုင္ျပီး အင္းယားေရျပင္ထဲေနလုံးၾကီးဝင္သြားတာ ထိုင္ၾကည့္ေနၾကတတ္သည္။တခါတေလက်ေတာ့ ေမ စိတ္ေကာက္လို႕ သူေနာက္ကတေကာက္ေကာက္ လိုက္ေခ်ာ႔ ရတတ္ေသး၏။ံ

သူ ေတြးရင္း ျပံဳးမိသည္ဟု ထင္သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေမ့အတြက္ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိျပန္သည္။ တဖန္အခန္းရွိရာအိမ္ေပၚထပ္သို႕ ျပန္တက္လာျပီး ကုတင္ေပၚသို႕ေလးပင္စြာ ျပန္လွဲေနလိုက္၏။ လက္ရွိအေျခအေန အတြက္ ဘာကို ဆုံးျဖတ္ရမည္ကို သူ ေဝခြဲလို႕မရျဖစ္ေနသည္


အခန္းအတြင္းနံရံကပ္ပိုစတာေပၚရွိ ေသြးတေစၦတေကာင္ကေတာ့ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ေနသေယာင္ ......


ေသြးတေစၧ တေကာင္..... ဟုတ္တယ္ .....တကယ္ေတာ့ ...သူက ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနသည္႔

........................ ေသြးတေစၦတေကာင္ပင္တည္း။
(ဇာတ္သိမ္း ဆက္လက္ဖတ္႐ႉပါ ရန္)

ေမာင္bee

ၾကိဳးစားပါဦးမည္။

Friday, January 23, 2009

ေသြးတေစၦ (၁)


(၁)
ေျခာက္ေသြ႕ ေအးဆက္ေသာ ေဆာင္းညတည တြင္ျဖစ္သည္ ။ ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ နွင္႔ မနီးမေဝးရွိ ဟိုင္းေဝးလမ္းမတခုေပၚတြင္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ခန္႕သမီးရည္းစား လူရြယ္ႏွစ္ဦး လိုက္ပါလာေသာ ကားတစီး ခပ္မွန္မွန္ ေမာင္းႏွင္လာေနသည္။
"ေမာင္ ေမ တို႕ဘယ္ကိုသြားေန တာလဲ"
တကယ္ေတာ့ သူ ကိုယ္တိုင္ပင္ ဘယ္ကိုခရီး ဦးတည္ ေနမွန္းေသခ်ာမသိပါ။ ခ်စ္သူကို လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးမခံႏိုင္သည့္စိတ္ျဖင့္ သူ ေမ့ကို ခိုးရာလိုက္ဖို႕ေခၚလာျခင္းျဖစ္သည္။

"ေမာင္႔ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ ကို ... ေမ"
ဟု ေျဖျပီး သက္ျပင္းပုန္းတခ်က္ သူ ခိုး႐ိႈက္လိုက္သည္။ေမ ကိုၾကည့္ေတာ့ ဘာကိုမွ မပူပန္သလိုပင္၊ သူ႕အေပၚထားတဲ့ ယုံၾကည္မႈကို ေမ့ မ်က္နာေပၚတြင္ သူ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။ တခ်က္ခ်က္ ရွက္ေသြးပင္ ျဖာလိုက္ေသးသည္။ဒီလိုည မ်ိဳးမွာ ေမ ရင္ခုန္ေနမည္ဟု သူသိေနသည္။

ခ်စ္သူကို အျပည္႔အဝယုံၾကည္ေပးခဲ့တဲ့ ေမ၊ ခ်စ္သူနဲ႕ဆို အရာရာကိုရင္ဆိုင္ရဲတဲ ့ေမ .....
သူ ကားကို ဆက္ေမာင္းခ်င္စိတ္မရွိေတာ့။႐ုတ္တရက္ ကားရပ္လိုက္ေသာ သ႔ူကို ေမ က

" ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔ လဲ "
သူ လက္ညိဳး ကိုႏုတ္ခမ္းေပၚတင္ ျပီး ဘာမွမေျပာနဲ႕ဆိုသည္႔ သေဘာျဖင္႔ ေမ့ ကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ေမ့ကို ၾကည့္ရင္း အေစာက စိုးရိမ္မႈေတြလည္း မရွိေတာ့။ ေမ ေပးတဲ့ယုံၾကည္မႈ သာ သူ႕ ရဲ့အျမင့္ဆုံး ယုံၾကည္မႈျဖစ္လိမ့္မည္။ေမ႔ လက္ခေလး ကို သူ ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ေမ က နားလည္ယုံၾကည္တဲ့ မ်က္ဝန္းတစုံ ျဖင္႔ ႏုတ္ခမ္းေတြကို ျပံဳးတယ္ဆို႐ုံ ျပံဳးထား၏။
ထိုအခိုက္ ေဆာင္းေလတေဝ့ တိုက္ခပ္မႈ ေၾကာင္႔ ရနံ႕တခု သူ ႐ုတ္တရက္ ခံစားမိလိုက္သည္။ ထိုရနံ႕ ၏ လံႉ႕ေဆာ္ မႉေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ တခုခုေျပာင္းလဲ ေနသည္ဟု သူခံစားေနမိသည္။ သူ ဘာျဖစ္တာလဲ ။ ကို႔ကို ကို ေမးခြန္းျပန္ထုတ္လိုက္မိသည္။ တခုခုကို ဆာေလာင္ေနသလိုလို၊ သူ ကိုယ္တိုင္ သူ႕အာ႐ုံကို ေဝခြဲလို႕မရ။ ႐ုတ္တရက္ ၾကမ္းတမ္းလာေသာ စိတ္ကို ထိန္းရင္း ကားအျပင္ဘက္ကို သူ ခ်က္ခ်င္းထြက္လိုက္မိ္သည္။ဟုတ္သည္။
ရနံ႕တခု၏ လံႉ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ေတြ အလိုလိုခက္ထန္ လာေနသည္ကိုသတိျပဳမိလိုက္သည္။ ထိုရနံ႕၏ ပိုင္ရွင္မွာ သူအလြန္ခ်စ္ရေသာ သူ႕ခ်စ္သူ "ေမ" ပင္ျဖစ္သည္။ ေမနဲ႕သူ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ သံုးနစ္တာ ကာလအတြင္း ဒီလိုခံစားမႈမ်ိဳး တၾကိမ္တခါမွမၾကံဳခဲ့ဘူးေပ။ဟုတ္သည္။သူ ဘာျဖစ္ေန သနည္း။
သူ တုန္လႈပ္ေနသည္မွာ သူ႕ခ်စ္သူကို သူကိုယ္တိုင္ ဒုကၡေပးမိမွာျဖစ္သည္။

"ေမာင္..."
ကားအတြင္းခန္းမွ ေမ ၏ ေခၚသံမွာ အနည္းငယ္တုန္ရီေနျပီး သူ႕ကိုနားမလည္ႏိုင္ျခင္း၊စိုးရိမ္ျခင္းမ်ား ျပည္႔လွံ်ေနသည္။ ႐ုတ္ခ်ည္းေျပာင္းလဲသြားေသာ သူ႕ပုံစံကို ေမ လည္းသတိျပဴမိေလာက္ေရာ ေပါ့။

" ေမာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ျပင္းျပစူးရွတဲ့ရနံ႕ေၾကာင့္ ေမ ကားေပၚမွဆင္းလာျပီ ဆိုသည္ကို သူလွည္႔မၾကည့္ဘဲ သိေနသည္။ သူစိတ္ေတြ အလိုလိုတင္းၾကပ္လာေနသည္။ သူကို႔သူ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္မႈလည္း တေျဖးေျဖးေလ်ာ႔က်လာေနသည္။

".............."
ေမ က သူေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ ထိုရနံ႕၏ စြဲေဆာင္မႈ ကို ဘယ္လိုမွ တားဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။

ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္မႈ၊ ျပင္းျပ တဲ့ တပ္မက္မႈ ေၾကာင္႔ သူ၏မူလ မ်က္နာမွာ သားေကာင္ကို ေတြ႕သည္႔ဝံပုေလြ တေကာင္နွယ္႔ ၾကမ္းၾကဳပ္ စပ္စုပ္ဖြယ္အသြင္သို႕ ေျပာင္းလဲသြား၏။ သူ မ်က္လုံး မ်ားမွာနီရဲလာျပီး ပါးစပ္မွ အံစြယ္မ်ားပါ ရွည္မ်လာသည္။ျပီးေနာက္ သူ၏ရွည္လွ်ားစူးမ်ေသာအစြယ္တစုံ က သူ႔ ခ်စ္သူ၏ အိစက္ညက္ေညာေသာ လည္တိုင္ကို ထိုးေဖာက္ ရင္း ............

" အား .......................... "
မိန္းကေလးတဦး၏ စူးရွ ထိတ္လန္႕ဖြယ္ အသံနက္ၾကီးတခု ........
ထိုညကား လမိုက္ည ...
ေသြးတေစၦ တေကာင္....

ညကား . . .. . ေမွာင္မိုက္ေန၏ ။

(ဆက္လက္ဖတ္႐ႉ ပါရန္......)
ေမာင္bee
ၾကိဳးစားပါဦးမည္။