ေသြးတေစၦ (၁) မွ ...........
(၂)
ကိုရဲ အိပ္ရာက ႏိုးေတာ့ ခုတင္ေပၚကပင္ ခ်က္ခ်င္းမထႏိုင္ေသး။ မိုးေရယို၍ ဟိုတကြက္ဒီတကြက္ မည္းညစ္ေနတဲ့ အခန္းမ်က္နာက်က္ကိုေငးရင္း မေန႕ည က အိပ္မက္အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစား ေနမိေသးသည္။ အမွန္ေတာ့ ဒီလို အိပ္မက္ ခပ္ညစ္ညစ္ ေတြ မၾကာမၾကာမက္ေနသည္ မွာ တလေလာက္ ရွိျပီျဖစ္သည္။ အိပ္မက္ က ႏိုးလာတိုင္းလည္း သူ အရင္ဆုံး ေတြးမိသည္မွာ ေမ့ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေမ့ ကို သူ ဘယ္လိုဖြင့္ ေျပာရမလဲ။
" သား ေရ ၊ ကိုရဲ ႏိုးေသးဘူးလား? ထေတာ့ေလကြယ္၊ မ်က္နာသစ္ျပီး ေကာ္ဖီလာေသာက္ ခ်ည္း"
႐ုတ္တရက္ ထမင္းစားခန္းမွ ေမေမ႔ အသံေၾကာင့္ သူ႕ေခါင္းထဲမွ အေတြးေတြ ခဏလႊင့္စင္သြား၏။ ေမေမ က မနက္တိုင္းေစာေစာထ၍ ဝတ္ျပဴျခင္း၊ဘုရားေဝရာဝစၥျပဴလုပ္ျခင္း၊ေနာက္ဆုံး မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥ ျပီးသည္အထိ အိမ္ေထာင္ရွင္မေကာင္းတေယာက္၏ လုပ္ခင္းေဆာင္တာ မ်ားကို စနစ္တက်လုပ္တတ္သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ျပီး တိုင္း သူ႕ ကို ယခု ကဲ့သို႕ ႏိႈးျမဲပင္။သူ သြားတိုက္ရင္းက အိပ္မက္ထဲမွ စပ္စုပ္ဖြယ္ မ်က္နာတခ်ပ္ မွန္ထဲတြင္ ဖ်တ္ခနဲေပၚလာျပန္သည္။
ေသြးတေစၦ .........သူ က ေသြးတေစၦ တေကာင္တဲ့ လား?
သူ ေခါင္းကိုခါရမ္းျပီး မ်က္လုံးကို ခဏပိတ္ထားလိုက္သည္။ မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ မ်က္နာသစ္ထားျပီး ကာစ သူ႕ပင္ကို မ်က္နာလြင္လြင္၊....................
"ဝိႈး"
သက္ျပင္းတခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္း သူ မႉတ္ထုတ္လိုက္သည္။႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္၍ ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို သူ ေအးေအးလူလူပင္ဆင္းလာခဲ့သည္။႐ုံးဖြင့္ရက္ ဆိုလ်ွင္ေတာင္ သူ ႐ုံးကိုသြားျဖစ္မည္မထင္။ဘယ္အလုပ္ကိုမွလည္း သူအာ႐ုံစူးစိုက္ လို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူ႕ကိုသူသိေနသည္။
"သား ဒီေန႕ဘယ္သြားစရာရွိေသးလဲ? မေမနဲ႕ ေကာခ်ိန္းထားေသးလား?"
သူေသာက္မည့္ ခြက္ထဲသို႕ ေကာ္ဖီ ဌဲ့ေပးရင္း အေမက ေမးသည္။
"ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မရွိဘူး အေမ၊ ေမ နဲ႕ေတာ့ ညေနဘက္ေတြ႕မယ္ ေျပာထားတယ္"
သူက ေလးပင္ပင္ျဖစ္ေနသည့္စိတ္ကို အေမ မရိပ္မိေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ေျဖျပီး ေကာ္ဖီတက်ိဳက္ လွမ္းငုံလိုက္သည္။ အေမ ကပင္ ဆက္ျပီး
"သမီးေလး ကိုလည္းေျပာလိုက္ပါဦး၊အိမ္မွာထမင္းလာ စားပါဦး လို႕၊ အေမကေခၚေနတယ္ လို႕"
အေမ က ေမ့ကိုဆိုလွ်င္ သမီးအရင္းတေယာက္လို ခ်စ္ရွာသည္။ ေမ က တည္ၾကည္သည္။ အိေျႏၵရွိသည္။ သူနဲ႕ေမ သမီးရည္းစားျဖစ္ကာစက ပင္ ေမ႔ကို ကိုရဲ တို႕တအိမ္သားလုံးကသေဘာက်ၾကသည္။ ေမ နဲ႕ သူ႕ အေၾကာင္းကို ေမ့အိမ္ကေတာ့ ေသခ်ာသိပုံ မေပၚေပ။ ေမက ၂ေယာက္အတူတူအလုပ္လုပ္ရင္း အဆင္ေျပျပီဆိုမွ ဖြင့္ေျပာၾကရန္ သေဘာတူ ထားၾကသည္။
ဒီရက္ပိုင္း ကိုရဲ ေမ နွင့္ သြားမေတြ႕တာ ေလးရက္ ရွိျပီျဖစ္၍ မေန႕ညကပင္ ေမကဖုန္းဆက္ခ်ိန္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေမ နဲ႕ေတြ႕ရင္ တခုခုအေၾကာင္း ျပကာ ေရွာင္ေရွာင္ေျပးခဲ့သည္။ အမွန္ေျပာရရင္ ဒီေန႕လည္းသူ ေမ႔ကိုသြားမေတြ႕ခ်င္။ ေမ့ အနားမွာရွိခ်င္ေပမယ္႔ ေမမသိတဲ့ အေၾကာင္းအရာတခု ေမနဲ႕ သူ႕ ၾကားမွာအခိုင္အမာရွိေနျပီကိုး။
အရင္က ဆို သူ ႐ုံးဆင္းတာနဲ႕ေမ့႐ုံးကို သြားၾကိဳျပီး အတူတူ အိမ္ျပန္ေနက်၊ တခါတေလ အိမ္တန္းမျပန္ဘဲ လွည္းတန္း လမ္းဆုံက ျမွီးရွည္ဝင္စားတတ္သည္။ ဘုရား တူတူသြားျပီး ငါးစာလိပ္စာ ဝင္ေကြၽးတတ္သည္။ကန္ေဘာင္မွာထိုင္ျပီး အင္းယားေရျပင္ထဲေနလုံးၾကီးဝင္သြားတာ ထိုင္ၾကည့္ေနၾကတတ္သည္။တခါတေလက်ေတာ့ ေမ စိတ္ေကာက္လို႕ သူေနာက္ကတေကာက္ေကာက္ လိုက္ေခ်ာ႔ ရတတ္ေသး၏။ံ
သူ ေတြးရင္း ျပံဳးမိသည္ဟု ထင္သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေမ့အတြက္ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိျပန္သည္။ တဖန္အခန္းရွိရာအိမ္ေပၚထပ္သို႕ ျပန္တက္လာျပီး ကုတင္ေပၚသို႕ေလးပင္စြာ ျပန္လွဲေနလိုက္၏။ လက္ရွိအေျခအေန အတြက္ ဘာကို ဆုံးျဖတ္ရမည္ကို သူ ေဝခြဲလို႕မရျဖစ္ေနသည္
အခန္းအတြင္းနံရံကပ္ပိုစတာေပၚရွိ ေသြးတေစၦတေကာင္ကေတာ့ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ေနသေယာင္ ......
ေသြးတေစၧ တေကာင္..... ဟုတ္တယ္ .....တကယ္ေတာ့ ...သူက ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနသည္႔
........................ ေသြးတေစၦတေကာင္ပင္တည္း။
(ဇာတ္သိမ္း ဆက္လက္ဖတ္႐ႉပါ ရန္)
(ဇာတ္သိမ္း ဆက္လက္ဖတ္႐ႉပါ ရန္)
ေမာင္bee
ၾကိဳးစားပါဦးမည္။
4 comments:
ဇတ္သိမ္းပိုင္း.. ဘာေတြျဖစ္မွာလဲ..?
:P
ဇာတ္လမ္းေတာ့ တျဖည္းျဖည္းေပၚလာျပီဟ..
လုပ္ထား...။ အပိုင္း ၃ က်ရင္ ခပ္ရွည္ရွည္ေလးေရးေလဗ်ာ ။ ..ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္
အစြယ္ၾကီးနဲ့ ဒြယ္ကူလာၾကီးလား...
ဟိုေဆာ္ၾကီးေတာ့ျပသနာတတ္ေတာ့မွာပဲ...
သြားပါျပီဗ်ာ...ဆံ့တငံ့ငံ့ထားခဲ့ျပန္ျပီ...ဟားဟား
ခုမွ လာျဖစ္ျပီး စိတ္၀င္တစား ဖတ္သြားပါတယ္။
Post a Comment